امان از این روزها میایند و میروند و...................

با خود کودکی های دخترکی را می برند که عجیب داردخواسته و نا خواسته به دنیای آدم بزرگها پا می گذارد …

دارد یاد می گیرد کم کم حرف  گوش دهد : پاهایش را بگذارد روی زمین! …

کمتر سادگی کند!

حواسش بماند که … اینجا مدینه ی فاضله نیست !

دارد یاد می گیرد کم کم زندگی ارزش خیلی چیزها را ندارد !

می شود گاهی وقتها خواسته هایش را نخواهد ! …

 

                   امان از این روزها که چه تند گذشتند

 

سالها گذشته و حالا دخترم عروس شدهمن که هنوز در ناباوریم